E ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda E harfi bulunan 5 harfli 565 adet kelime bulunuyor.

Harf Sayısına Göre Kelimelerin Sıralaması

5 Harfli Kelimeler

Abece, Abede, Abide, Abike, Abiye, Abone, Acele, Aceze, Acibe, Acube, Acuze, Adale, Adele, Adese, Afife, Afişe, Ahize, Ajite, Akabe, Akide, Akife, Alize, Amade, Amele, Amete, Anane, Anele, Antre, Arefe, Arife, Aside, Asude, Aşure, Ataşe, Ateme, Avane, Avare, Avene, Avize, Azade, Azize, Bahçe, Bahre, Beğde, Behre, Belce, Belde, Belge, Bence, Bende, Berge, Berke, Berşe, Beste, Beşme, Beyge, Bezme, Biçme, Bilge, Bilme, Bilye, Binme, Birçe, Birge, Birke, Bitme, Bizce, Bloke, Bombe, Bödge, Bölge, Bölme, Bönce, Börçe, Börte, Bösme, Böyle, Brode, Bröve, Bukle, Burke, Bükme, Bülke, Bülte, Bünye, Bürge, Bütçe, Büzme, Cadde, Caize, Cedre, Cehre, Celbe, Celme, Celse, Cemre, Cephe, Ceste, Cezbe, Cezve, Cibre, Cilve, Cizye, Conte, Cübbe, Cümle, Cüppe, Cüsse, Çehre, Çekçe, Çekme, Çelme, Çemçe, Çerge, Çeşme, Çevre, Çifte, Çiğde, Çince, Çinke, Çitme, Çizge, Çizme, Çökme, Çölde, Çömçe, Çöple, Çözme, Daire, Darbe, Dayze, Debbe, Defne, Değme, Delme, Denge, Denme, Derme, Deste, Deşme, Devce, Devre, Dikçe, Dikme, Dikse, Dikte, Dilde, Dilme, Dince, Dinde, Dinge, Dinme, Ditme, Dizge, Dizme, Döğme, Dökme, Dönme, Dövme, Draje, Duble, Düğme, Dürme, Düşme, Düzce, Düzge, Düzme, Efece, Ekose, Eleme, Emaye, Emice, Eneme, Eneze, Enöte, Epope, Erime, Esame, Eseme, Esire, Etene, Etige, Etime, Evaze, Eviye, Eyüge, Fahte, Faide, Fehme, Ferde, Fidye, Fifre, Fince, Fiske, Fitne, Fitre, Flöre, Forte, Freze, Fuaye, Fulse, Gamze, Gauge, Gazve, Gebre, Geççe, Geçme, Gedme, Gelme, Gelse, Gence, Germe, Gevme, Gezme, Girme, Gitme, Giyme, Glase, Gohle, Göçme, Gökçe, Gölge, Gömme, Gönye, Görme, Görme, Gövde, Gözde, Gözle, Gudde, Gurfe, Gurme, Gübre, Güfte, Gülle, Gülme, Günce, Gütme, Habbe, Hadde, Haile, Hamle, Hamse, Hande, Harbe, Hasse, Haybe, Hazne, Helke, Helme, Hemze, Herke, Herze, Heybe, Heyre, Hilye, Hisse, Hufre, Husye, Hutbe, Huzme, Hücre, Hülle, Hürle, Hüzme, Içine, Idare, Irade, Iyice, İbare, İçine, İdame, İdare, İfade, İhale, İkame, İlave, İmame, İmece, İnaye, İnebe, İneze, İrice, İrkme, İsale, İşeme, İyice, İzabe, İzafe, İzale, İzole, Jarse, Jikle, Kadre, Kaffe, Kahpe, Kahve, Kaide, Kaime, Kalde, Kande, Karne, Karye, Katre, Kayme, Kebze, Kefne, Kehle, Kekre, Kelee, Kelle, Kemre, Kepçe, Kepme, Kerde, Kerte, Kerye, Kesme, Kesre, Keşke, Kıble, Kıyye, Kimse, Kirde, Kirve, Kisve, Kitle, Kitre, Klape, Klişe, Kolye, Kopye, Korse, Korte, Köfte, Köhne, Kölle, Kömbe, Körpe, Köyde, Krome, Kroşe, Kubbe, Kurye, Kuvve, Kükre, Külçe, Külte, Künde, Künge, Künye, Küsme, Küspe, Küşne, Kütle, Lanse, Lehçe, Lerze, Letçe, Levye, Libre, Lihye, Liste, Litre, Lobye, Lorke, Madde, Mahfe, Maide, Maile, Marke, Maske, Mebde, Mehle, Melce, Menşe, Merre, Metre, Mevce, Meyve, Midye, Möble, Muare, Mukle, Mücre, Müdde, Mühre, Müjde, Nağme, Nakde, Nebze, Nedbe, Nekre, Nemçe, Nemse, Nerde, Nesne, Neşve, Neyçe, Neyse, Nezle, Nükte, Okume, Ödeme, Ölçme, Ölüme, Öneze, Öreke, Örtme, Ötede, Özeme, Parke, Patge, Pehle, Pekçe, Pelte, Pembe, Pençe, Pense, Penye, Perde, Peyke, Pigme, Pişme, Plase, Ponje, Porte, Prese, Proje, Radde, Rahle, Rahne, Rende, Reşme, Reybe, Röfle, Ruble, Rükbe, Rütbe, Sadme, Sahne, Sahre, Sahte, Sebze, Secde, Seçke, Seçme, Sedye, Sekme, Sekre, Sekte, Serçe, Serme, Setre, Sevme, Sezme, Sikke, Sille, Silme, Simge, Sinle, Sinme, Sirke, Siyme, Söğme, Sökme, Sönme, Sövme, Sözce, Sözde, Sözle, Store, Suare, Subye, Sufle, Sübye, Sükse, Sünme, Sürfe, Sürme, Sürre, Süsme, Sütre, Sütte, Süzme, Şahne, Şaibe, Şedde, Şemse, Şifre, Şilte, Şişme, Şöyle, Şüphe, Tafte, Taife, Takke, Tegre, Teğme, Tekçe, Tekke, Tekme, Tekne, Telve, Temre, Tenbe, Tenge, Tenke, Tente, Tepke, Tepme, Terme, Teşne, Teyze, Tezce, Tirle, Tirşe, Tövbe, Trake, Turne, Tümce, Türbe, Tütme, Tüyme, Ucube, Ulufe, Usare, Ünite, Üreme, Ürkme, Ürüme, Üstte, Üşüme, Üzere, Vakfe, Veçhe, Verme, Vezne, Vişne, Yedme, Yelme, Yelve, Yenge, Yenme, Yerde, Yerme, Yetke, Yetme, Yidce, Yitme, Yüzde, Yüzme, Zamme, Zelve, Zenne, Zerde, Zerre, Zevce, Zilve, Zinde, Zirve, Zöhre, Zübde, Zübre, Zühre

Bazı E ile biten 5 harfli kelimelerin eş anlamlıları


abide : anıt, bakan, toldıkorgan
akabe : tehlikeli
asude : sessiz, rahat, sakin, dingin, tıbık
avize : şamdanlı, lâmbalı, billûr, avize imalatçısı
bilge : bilgili, hakim, eriken, ertim, tela, tolmış, toluk, tuluk
bukle : büklüm
daire : kat, ölçü, ayrıklık, kapıcı, kavşak adası, ofis, tegre, teker, tigrek, yüre
darbe : vuruş, çarpış, doku bozukluğu, togu
değme : temas, her, gelişigüzel, rastgele, seçkin, seçme, ittisal, kontak, teğme
dinge : evlerde
esame : adlar, isimler
gitme : rahîl, zehap

Bazı E ile biten 5 harfli kelimelerin Sözlük anlamları


külte :

TDK:
1. isim Külçe
2. jeoloji Kayaç
3. Demet, bağlam

suare :
TDK:
1. isim Gece gösterimi
2. Akşam yemeğinden sonra yapılan eğlence, toplantı
"Karargâh, şerefine büyük bir suare vermek için hazırlanmakta idi." - F. R. Atay

zelve :
TDK:
isim Çift öküzünün boyunduruktan çıkmaması için boynunun iki yanından boyunduruğa, aşağıya doğru geçirilen çubuk

E ile biten 5 harfli İlçe isimleri

Demre (Antalya)
Ezine (Çanakkale)
Dicle (Diyarbakır)
Defne (Hatay)
Çeşme (İzmir)
Gebze (Kocaeli)
Geyve (Sakarya)
Terme (Samsun)
Gerze (Sinop)
Cizre (Şırnak)
Bahçe (Osmaniye)

E ile biten 5 harfli kelimelerin geçtiği bazı kitap isimleri


Pembe ve Yusuf - Yazar: Canan Tan
Pembe Evdeki Ölü - Yazar: Agatha Christie
Pembe Kızıl - Yazar: Melike Belkıs...
Pembe Tütülü Amiral - Yazar: Mehmet Murat Somer
Şeftali Serisi - Pembe Kutu - Yazar: Jodi Lynn Anderson
Oscar ve Pembe Meleği - Yazar: Eric Emmanuel...
Pembe Kitap - Yazar: Eşref Edib
Hülle ve Töre - Yazar: İsmail Polat

E ile biten 5 harfli kelimelerin geçtiği Ayetler


ARAF - 160: Biz İsrailoğullarını oymaklar halinde oniki kabileye ayırdık. Kavmi kendisinden su isteyince, Musa'ya, «Asanı taşa vur!» diye vahyettik. Derhal ondan oniki pınar fışkırdı. Her kabile içeceği yeri belledi. Sonra üzerlerine bulutla gölge yaptık, onlara kudret helvası ve bıldırcın eti indirdik. (Onlara dedik ki) «Size verdiğimiz rızıkların temizlerinden yeyin. » Ama onlar (emirlerimizi dinlememekle) bize değil kendilerine zulmediyorlardı.
ARAF - 171: Bir zamanlar dağı İsrailoğullarının üzerine gölge gibi kaldırdık da üstlerine düşecek sandılar. «Size verdiğimi (Kitab'ı) kuvvetle tutun ve içinde olanı hatırlayın ki korunasınız» dedik.
ŞUARA - 189: Velhasıl onu yalancı saydılar da, kendilerini o gölge gününün azabı yakalayıverdi. Gerçekten o, muazzam bir günün azabı idi!  .

Kelime Bulma Motoru